به گزارش خبرگزاری مهر، به مناسبت ولادت امام ششم حضرت امام جعفر صادق(عليه السلام)مختصرى از زندگانى و شرح حال و فضائل آن بزرگوار را مى آوريم، به اميد آن كه از الطاف اين بزرگواران در دنيا و آخرت برخوردار باشيم.

تاريخ ولادت امام صادق(عليه السلام)

1 - امام صادق(عليه السلام) در هنگام طلوع فجر روز جمعه 27 ربيع الاول سال 83 هـ ق در شهر مقدس مدينه به دنيا آمدند، پدر آن بزرگوار حضرت امام باقر(عليه السلام)، و مادر آن بزرگوار امّ فروه دختر قاسم بن محمد بن أبى بكر بودند. حضرت صادق جعفر بن محمد بن على بن الحسين(عليه السلام) از ميان برادران خويش جانشين پدرش حضرت باقر(عليه السلام) بود، و وصى آن جناب بود كه پس از او به امر امامت قيام نمود، و در فضل و دانش سر آمد همه برادران گشت، و از همه آنان نام آورتر، و در قدر و منزلت بالاتر، و در ميان شيعه و سنى مقامش ارجمندتر بود، و به اندازه مردم از علوم آن حضرت نقل كرده اند كه سخنانش توشه راه كاروانيان و مسافران و نام ناميش در هر شهر و ديار زبانزد مردمان گشته، و از هيچ يك از اين خاندان علماء و دانشمندان بدان اندازه كه از آن جناب حديث نقل كرده از ديگرى نقل نكرده اند، و هيچ يك از اهل آثار و ناقلان اخبار بدان اندازه كه از آن حضرت بهره بردند از ديگران بهره گيرى نكردند، زيرا اصحاب حديث كه نام راويان ثقات آن بزرگوار را جمع كرده اند با اختلاف در عقيده و گفتار شماره آن به چهار هزار نفر مى رسد.
و دليل هاى روشن درباره امامت آن جناب به اندازه اى است كه دل ها را حيران كرده و زبان دشمن را از خورده گيرى گنگ و لال ساخته.

اسماء و القاب آن امام صادق(عليه السلام)

2 - نام آن حضرت جعفر و لقب شاخص ايشان حضرت «صادق» است، اگر چه القاب ديگرى همانند فاضل و صابر، و طاهر هم داشته اند، لقب صادق را حضرت رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) براى آن حضرت انتخاب فرمودند، مرحوم مجلسى در جلد 47 بحار الانوار صفحه 8 روايتى بدين مضمون نقل كرده است:
«امام زين العابدين(عليه السلام) از پدرش و او از جدش امير المؤمنين(عليه السلام) نقل كرده كه فرمود: پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) فرمود: وقتى كه فرزند من جعفر بن محمد بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب متولد شد، او را صادق نام گذاريد، زيرا در اولاد او كسى همنام او خواهد بود كه به ناحق دعوى امامت مى كند، و او را كذاب خواهند گفت.

فضائل و كرامات امام صادق(عليه السلام)

3 - فضائل آن حضرت زياده از آن است كه در اين مختصر احصا شود، لكن براى تيمن و تبرك به بعض آنها اشاره مى كنيم.
مالك بن انس فقيه مدينه مى گويد: نزد امام صادق(عليه السلام) مى رفتم، آن حضرت براى نشستن من متكا مى گذاشت و احترام مى فرمود و ايشان نسبت به من محبت داشت، و اين امر مرا بسيار خوشحال مى كرد و خداى را بر اين نعمت شكر مى كردم. سپس مالك مى گويد: آن حضرت مردى بود كه از سه حال خارج نبود: يا روزه بوده يا در حال نماز، و يا در حال ذكر خداوند، از بزرگان عبادت كنندگان، و در زهد سرآمد بود، از همان هايى كه از خدا خوف و خشيت فراوان دارند.

آن حضرت كثير الحديث، خوش مجلس، پر فايده بود. هر زمانى كه مى فرمود: «قال رسول الله(صلى الله عليه وآله)» گاهى رنگ آن حضرت كبود، و گاهى زرد مى شد، تا به جايى كه گاهى شناخته نمى شد. يك سال با آن حضرت به حج خانه خدا رفته بودم، وقتى كه گاه احرام شد، هرچه آن حضرت سعى مى كرد كه تلبيه «لبيك اللهم لبيك» بگويد، صدا در گلوى آن حضرت قطع مى شد و نزديك بود كه از بالاى مركب به زمين بيافتد، به آن حضرت عرض كردم; اى فرزند پيامبر بگو لبيك، زيرا بايد محرم شوى و چاره اى از گفتن نيست، آن حضرت فرمود: چگونه جسارت كنم و بگويم: «لبيك اللهم لبيك» در حالى كه مى ترسم از آن كه خداوند عزوجل به من بگويد: «لا لبيك و لا سعديك؟» بحار الانوار، ج 47، ص 16

شخصى به نام مفضل بن قيس مى گويد: نزد امام صادق(عليه السلام) رفتم و بعض گرفتارى هايم را به آن حضرت گفتم و از ايشان خواستم كه برايم دعا كند، آن بزرگوار به خادمه خانه فرمود: آن كيسه پولى را كه ابوجعفر منصور براى ما فرستاده بياور، خادمه كيسه را آورد، آن حضرت فرمود: اين كيسه اى است كه در آن چهار صد دينار است، به واسطه آن امور خود را اصلاح كن، به آن حضرت گفتم: فداى شما شوم، قصد من اين نبود، بلكه مى خواستم كه شما برايم دعا بفرماييد، آن حضرت گفت: من به شما دعا هم مى كنم، لكن همه گرفتاريت را براى ديگران باز گو مكن، زيرا خوار مى شوى. بحار الانوار ج 47، ص 34.

هشام بن سالم كه يكى از اصحاب آن حضرت است مى گويد: حضرت صادق(عليه السلام)وقتى شب مى شد كيسه اى برمى داشتند كه در آن نان و گوشت و پول گذاشته بودند، آن را به دوش مى گرفتند و براى فقراء و نيازمندان مدينه مى بردند و بين آنان تقسيم مى كردند، و كسى آن حضرت را نمى شناخت، تا آن كه ايشان از دنيا رفتند و فقراء دريافتند كه آن كسى كه دست كرم او بر سر آنان بوده امام صادق(عليه السلام) بوده است. بحار الانوار، ج 47، ص 38

مسمع بن عبدالملك مى گويد: در منى نزد امام صادق(عليه السلام) نشسته بودم در حالى كه ظرف انگورى در مجلس بود كه از آن مى خورديم. سائلى آمد و چيزى خواست، امام صادق(عليه السلام) خوشه انگورى به او داد. سائل گفت: به انگور نيازى ندارم، اگر پول بود! حضرت فرمود: خدا كار تو را بگشايد، شخص فقير رفت و سپس برگشت و گفت: خوشه انگور را بدهيد، حضرت فرمود: خدا كار تو را بگشايد و چيزى به او نداد. سپس شخص ديگرى آمد، امام(عليه السلام) سه دانه انگور به او داد، آن شخص سائل گرفت و گفت: سپاس خداوند دو جهان را كه مرا روزى داد.

امام صادق(عليه السلام) به او فرمود: بايست، سپس دو دست خود را از انگور پر كرد و به او داد، آن مرد گرفت و مثل دفعه قبل حمد خداى را به جاى آورد، امام(عليه السلام)دوباره او را امر به ايستادن كرد و به خادم فرمود: چقدر پول همراه دارى، نزد خادم بيست درهم يا نزديك به اين مبلغ بود، آن بزرگوار آن پول را به شخص سائل دادند، او گرفت و گفت: سپاس خداى را، اين نعمت از توست به تنهايى، و شريكى براى تو نيست، امام(عليه السلام)او را امر به توقف فرمود، و سپس پيراهنى كه در بر داشت بيرون آورده به او داد و فرمود اين لباس را بپوش، او هم پوشيد و گفت: سپاس خداوندى را كه مرا پوشانيد و مستور نموده اى ابا عبدالله خداوند ترا جزاى خير دهد و سپس رفت، راوى مى گويد اين شخص جز اين دعايى براى امام صادق(عليه السلام) نكرد، و ما گمان مى كرديم كه اگر براى خود آن حضرت دعا نكرده بود، بلكه فقط خداوند را سپاس مى گفت حضرت مرتب به او بخشش و احسان مى كردند، زيرا هر وقت حمد خداوند را به جاى مى آورد حضرت چيزى به او مى دادند. بحار الانوار ج 47، ص 42. و از اين روايت به خوبى فهميده مى شود كه امامان معصوم(عليهم السلام) چه اندازه توجه به حضرت پروردگار داشته و در مقابل عظمت او خاضع بوده اند.

همچنان كه در روايت ديگر وارد شده است كه امام صادق(عليه السلام) در نماز قرآن تلاوت مى كرد، تا آن كه غش كرد، وقتى كه به حالت عادى برگشت كسى پرسيد: چه چيز باعث اين حالت براى شما شد؟ آن حضرت فرمود: من مرتب آيات قرآن را تكرار مى كردم تا آن كه حالى براى من پيدا شد كه گويا قرآن را رو در رو از كسى كه آن را فرستاده مى شنيدم. بحار الانوار، ج 47، ص 58

شمه اى از كلمات امام صادق(عليه السلام)

الف: از سخنان آن حضرت است كه فرمود: اين گونه نيست كه هر كس قصد چيزى را كرد توانايى بر آن پيدا كند، و نه هر كه توانايى انجام كارى پيدا كرد موفق بدان شود، و نه هر كس موفق شد آن را درست به دست آورد، پس هر گاه قصد و توانايى و رسيدن به هدف همه با هم فراهم شد، آنگاه اسباب سعادت فراهم شده است. ارشاد شيخ مفيد(رحمه الله)، ج 25، ص 197.
ب: و در باب توبه فرموده اند: به تأخير انداختن توبه از فريفتگى به دنياست، و بسيارى امروز و فردا كردن از حيرت و سرگردانى است، و بهانه جويى بر خدا موجب هلاكت است، و پافشارى و تكرار در گناه به علت ايمنى از مكر خدا است، و ايمن نشوند از مكر خدا جز زيانكاران.

ج: و از سخنان آن حضرت(عليه السلام) در وادار كردن مردم به دقت نظر در دين خدا و شناختن دوستان او است كه مى فرمايد: نيك نظر و دقت كنيد در آنچه نادانى آن بر شما جايز و روا نيست، و براى خود خير انديشى كنيد، و بكوشيد در به دست آوردن آنچه در ندانستن آن بهانه و عذرى از شما پذيرفته نيست، زيرا در دين خدا اركانى است كه با جهل به آن اركان كوشش در عبادت سودى ندارد، و هر كه آن ها را شناخت معتقد و متدين به آنها شد ميانه روى در عبادت به او زيان نزدند (مقصود شناختن امام و امامت است كه كوشش در عبادت بدون شناسايى امام سودى ندارد، و ميانه روى در عبادت با معرفت به امام زيانى ندارد) و براى هيچ كس راهى به شناسايى اركان دين نيست جز آن كه خداوند توفيق عنايت فرمايد.

د: و از آن حضرت نقل شده است كه فرمود: همه دانش مردم را در چهار چيز يافتم،، اول: اين كه پروردگار خود را بشناسى، دوم: اين كه آنچه درباره تو انجام داده بدانى، سوم: اين كه آنچه از تو خواسته است بشناسى، چهارم: آنكه بدانى چه چيز تو را از دينت بيرون مى برد.

معارف واجبه از اين چهار قسم بيرون نيست زيرا نخستين چيزى كه بر بنده واجب است شناختن پروردگارش مى باشد، و چون دانست كه خدايى دارد واجب است كارهايى كه خدا درباره اش انجام داده بداند، و چون آن را دانست نعمت خدا را شناخته است، و چون نعمت خدا را در وجود خويش شناخت واجب است شكر آن را انجام دهد، و چون بخواهد شكر آن نعمت را به جا آورد لازم است خواسته خدا را بداند كه با انجام دادن آن پيرويش كند، و چون پيروى خدا بر او واجب شد بايد بداند چه چيز است كه او را از دين خدا بيرون برد تا از آن اجتناب ورزد، و در نتيجه اطاعت خدا و شكر نعمت هاى او را از روى اخلاص انجام خواهد داد.

وفات امام صادق(عليه السلام)

حضرت امام صادق(عليه السلام) در بيست و پنجم شوال سال 148 هـ ق در حالى كه 65 سال از عمر مبارك آن حضرت گذشته بود از دنيا رحلت فرمود، و در قبرستان بقيع در كنار پدر و جد و عموى خود امام مجتبى(عليه السلام) به خاك سپرده شد. و بنابر روايتى پس از آزار و اذيت زياد آن حضرت به وسيله عوامل منصور دوانيقى با سم به شهادت رسيد.
خداوند همه ما را از شيعيان آن حضرت قرار دهد.

وصيت و سفارش امام صادق(عليه السلام) به شيعيان و دوستداران آن حضرت

شخصى به نام خثيمه از امام صادق(عليه السلام) نقل مى كند كه آن حضرت فرمود: به دوستان ما سلام برسان، و آنان را به تقوى و عمل نيك سفارش كن، و بگو كه اشخاص سالم از بيماران عيادت كنند، و ثروتمندان به فقرا سركشى كنند، زندگان مردگان را به خانه قبر بدرقه و تشييع كنند، و افراد به خانه هاى يكديگر رفت و آمد داشته باشند و گفتگوى علوم دينى را برنامه خود قرار دهند، زيرا اين باعث ماندگارى امر ما «ولايت و امامت» است، خداوند بيامرزد بنده اى را كه امر ما را احياء كند. اى خثيمه آنان را آگاه كن كه ما در برابر فرمان خدا كارى براى آنان نمى توانيم انجام دهيم مگر آن كه عمل صالح داشته باشند، زيرا ولايت ما جز با پرهيزكارى حاصل نمى شود و شديدترين عذاب در قيامت براى مردمى است كه عدل و نيكى را براى مردم ستوده و خود به راهى ديگر رفته است.

شخص ديگرى مى گويد: به امام صادق(عليه السلام) گفتم: مرا وصيت كن، حضرت فرمود: تو را به تقواى الهى و پرهيز كارى، و عبادت، و سجده طولانى، و اداى امانت، و راستگويى، و خوش همسايگى وصيت مى كنم، زيرا سرلوحه برنامه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) همين بوده است، و بعد فرمود: در بين فاميل صله رحم به جا آوريد، مريض ها را عيادت كنيد، در تشييع جنازه هاى مؤمنين شركت كنيد، براى ما زينت باشيد و باعث سرشكستگى ما نشويد.

به گزارش خبرنگارمهر، سفر یک روزه به دل تاریخ به دعوت و میزبانی محمدمهدی حیدریان مجری طرح و مجید مجیدی کارگردان فیلم «محمد رسول‌الله» صورت گرفت؛ دعوتی که در ابتدا غافلگیر کننده به نظر می رسید اما در ادامه تحسین برانگیز و حیرت آور جلوه کرد.

سفر به دل تاریخ با لباس قرن بیست و یکم

اتوبوس های سبز رنگ در شهری شلوغ و در میان ترافیک صبحگاهی روز چهارشنبه 17 دی ماه منتظر بودند تا اهالی رسانه را که سالها در حیرت چرایی سکوت خبری فیلم «محمد رسول‌الله» بودند، برای بازدید به لوکیشن این فیلم سینمایی ببرند اما غافل از اینکه این سفر تنها پاسخی به سؤالات در ذهن مانده اهالی رسانه نیست بلکه سفری رویایی به دل تاریخ با لباس قرن بیست و یکم در محل تولد و زندگی حضرت محمد (ص) پبامبر دین اسلام است؛ زندگی‌ای که پیش از این در کتاب های تاریخ اسلام در طول دوران مدرسه در مقاطع مختلف تحصیلی، حتی در دوران دانشگاه در میان دروس عمومی در قالب درس 2 واحدی مرور کرده بودیم.

شهرک پیامبر اعظم (ص) در 55 کیلومتری جاده تهران و قم با 220 هکتار مساحت واقع شده است. شهرکی که بر اساس مستندهای تاریخی زمان زندگی پیامبر از شهر مکه و مدینه ساخته شده بود.

تیرک های چوبی و خانه های کاه‌گلی و نمایی از زندگی پیامبر اسلام

محمدمهدی حیدریان مجری طرح فیلم «محمد رسول‌الله» به عنوان میزبان به استقبال حجت‌اله ایوبی رئیس سازمان سینمایی، علیرضا رضاداد دبیر جشنواره سی و سوم فجر که در این پروژه سینمایی به عنوان مشاور نیز حضور داشت و جمعی از اهالی رسانه آمد و خطاب به خبرنگاران حاضر گفت: می دانم امروز با سؤالات فراوانی به شهرک سینمایی پیامبر اعظم(ص) آمده اید که امیدوارم ضمن بازدید از لوکیشن این فیلم سینمایی به مجموع سؤالات شما پاسخ داده شود.

سفر یک روزه مهمانان پروژه سینمایی «محمد رسول‌الله» از ورودی شهر مکه که 65 هکتار مساحت دارد به سمت شام آغاز شد. به گفته حیدریان شهر مکه ورودی های مختلفی به سمت عراق، شام و شهر بصرا داشته است.

دروازه بزرگ شهر مکه و چشم اندازی از بیابانی گسترده با خانه های کاه‌گلی کوتاه قد و در ادامه نمایی از شکوه و عظمت کعبه خانه خدا زیباترین تصویری است که بدو ورود به شهرک پیامبر اعظم (ص) به چشم می خورد. در واقع زیبایی بازدید از لوکیشن فیلم «محمد رسول‌الله» این بود که تنها موقعیت جغرافیایی 2 شهر مکه و مدینه را پیش رو قرار نمی داد بلکه پلان به پلان زندگی حضرت محمد (ص) و خاندان رسول خدا را با فضاسازی های مناسب مقابل دید همگان می گذاشت و این جذابیت به خصوص برای شخصی که هیچگاه به سفر حج نرفته، دوچندان بود چراکه بدون هیچ پیش فرض و با ذهنیت بکر و دست نخورده به قلب تاریخ فرو برده می شد.

دو طرف ورودی شهر مکه بازار بزرگی دیده می شد که به گفته حیدریان این بازار قلب تجارت شهر مکه بوده و محل رفت و آمد تجار بزرگ این شهر به شمار می آمد. مردان اسب سوار و زنانی سبد به دست با لباس های عرب بی اعتنا به مهمانان تازه وارد در ابتدای ورودی بازار مکه ایستاده بودند و موقعیت ما نسبت به مردان و زنان عرب مانند این بود که به گذشته های بسیار دور و در قرن هایی که هیچگاه توسط انسان امروز دیده نشده، سفر کرده ایم.

 حجره های کاه‌گلی با سبدهای حصیری پر از ادویه های عربی، نخستین المانی بود که از بازار عرب به چشم می خورد و درست در سمت چپ بازار ادویه، حجره های کوچکی با پارچه های رنگین دیده می شد که به عبارتی بازار پارچه مکه بود. موقعیت شهر مکه در فیلم «محمد رسول‌الله» از قبل از تولد پیامبر اسلام تا بازسازی کعبه توسط سران قریش به تصویر کشیده شده است.

محل کتابخانه شهرک تاریخی پیامبر اعظم (ص) نخستین مکانی بود که اهالی رسانه به آنجا رفتند تا ضمن شنیدن توضیحاتی درباره سازه های شهر مکه از مراحل آماده سازی شهرک که به صورت تصاویر بزرگ قاب گرفته شده بود، بازدید کنند.

طراحی صحنه با سازه های سبک اما مقاوم

محسن شاه ابراهیمی درباره ساخت و ساز و طراحی صحنه توضیحاتی ارائه کرد و گفت: طراح اصلی فیلم «محمد رسول‌الله» میلژن کرکا کلژاکویچ هنرمند 63 ساله اهل کروات است. این طراح صحنه روش منحصر به فردی را در ساخت دکور این شهرک به کار گرفت. درواقع روش های به کارگرفته تا این لحظه در سینمای جهان اتفاق نادری است. پیش از این مجموع سازه ها با روش داربست و لوله ساخته می شد اما برای نخستین بار در طراحی صحنه از سازه های سبک ولی مقاوم استفاده کردیم که همانطور که گفتم سبک تازه ای در طراحی صحنه فیلم های تاریخی ارائه شده است و در مجموع برای این فیلم سینمایی 22 هکتار دکور ساخته شده است.  

کعبه دومین محلی بود که مورد بازدید قرار گرفت. زیبایی بازدید از کعبه در این بود که با نسیم ملایم همراه با سوز زمستانی و آسمان آبی و پاک، به نوعی چاشنی لذت بردن از فضای معنوی ایجاد شده بود. در واقع باد ملایم در سیاه چادر بزرگ با زری دوزی های زیبا می پیچید و شکوه و عظمت خانه خدا را دوچندان می کرد. گویی در یکی از روزهای خلوت نزدیک به اذان ظهر در شهر مکه به زیارت خانه خدا رفته ایم.

خانه «عبدالمطلب» پدربزرگ پیامبر (ص) از دیگر محل های بازدید بود. «دارالندوه» محل جمع شدن سران قریش و تصمیم گیری درباره اوضاع و احوال مکه از دیگر بخش هایی بود که مورد بازدید قرار گرفت. در واقع «دارالندوه» حکم مجلس فعلی و محل تصمیم گیری مسائل کلان این شهر بوده است.

خانه «ابولهب» عموی پیامبر که از ثروتمندان مکه نیز بوده است از دیگر مکان هایی بود که بازدید شد. این خانه مشرف به کعبه و یکی از خانه های مجلل آن دوران به شمار می رفت. پنجره های این خانه به شکل تمام و کمال مشرف به خانه خدا بود و هر پنجره ای زوایه ای دیده نشده از کعبه را نشان می داد.

حیدریان در توضیح دلایل ساخت پنجره های مشبک گفت که در این فیلم تلاش شده به دلیل موقعیت جغرافیایی کعبه از نور طبیعی خورشید استفاده شود.

چاوشی خوانی و ذکر صلوات در محل تولد حضرت محمد (ص)

کاروان بازدید از شهرک سینمایی پیامبر در ادامه سفر یک روزه خود به «مولد النبی» محل تولد پیامبر (ص) می رسند. در این بخش از بازدید که با چاوشی خوانی و ذکر صلوات بر حضرت محمد (ص) همراه است، بخشهای مختلف محل زندگی حضرت دکورسازی شده است.

یکی از بخش های زیبا و دیدنی محل زندگی حضرت محمد (ص) اتاقی بود که حضرت در آن به دنیا آمده بود؛ اتاقی کوچک با گهواره ای زیبا که در ورودی اتاق با بوی گل محمدی عطر آگین شده بود و صدای صلوات را دوچندان کرده بود. بازدید از این مکان به نوعی استراحتگاه بازدید کنندگان نیز محسوب می شد و هر یک از بازدید کنندگان به فراخور حال خویش از فضای معنوی و عطرآگین محل تولد حضرت بهره می برد و زیر لب ذکر صلوات را زمزمه می کردند و برخی نیز صورت شان از اشک نمناک می شد.

دروازه خروج از مکه به شهر بصرا باز می شد. این شهر یکی از مهمترین شهرهای تجاری در مسیر شام به شمار می رفت. در این شهر کلیسای بحیرا واقع شده است. کلیسایی که حضرت محمد (ص) در سن 12 سالگلی همراه با عموی خود در سفری به شام از انجا گذشت و بحیرا راهب دیر اولین نوید پیامبری حضرت را به ابوطالب عموی پیامبر داد.

اذان مغرب در گوش مدینه پیچید و سفر به عمق تاریخ پایان گرفت

در اثنای بازدید اذان ظهر به صدا درآمد و جماعت حاضر در محل شهرک پیامبر (ص) نماز ظهر را در شهر مکه به جا آوردند.

بخش دیگری از این بازدید به برگزاری نخستین نشست مجید مجیدی کارگردان فیلم «محمد رسول‌الله» اختصاص داشت و پس از آن گشت و گذار کوتاهی در شهر مدینه انجام شد.

روز از نیمه گذشته بود و هوا رو به تاریکی رفت و صدای اذان مغرب در گوش شهر مدینه پیچید و مهمانان، شهرک سینمایی پیامبر اعظم (ص) را ترک کردند تا طبق وعده حجت اله ایوبی رئیس سازمان سینمایی فیلم «محمد رسول‌الله» را در مراسم افتتاحیه سی و سومین جشنواره فیلم فجر نظاره گر باشند.

همچنین باید یاد آور شد علیرضا شجاع‌نوری بازیگر نقش «عبدالمطلب» پدربزرگ پیامبر (ص)، مهدی پاکدل بازیگر نقش «ابوطالب» عموی پیامبر(ص)، مینا ساداتی بازیگر آمنه مادر پیامبر (ص) و ساره بیات بازیگر نقش «حلیمه» دایه پیامبر (ص) از جمله بازیگران این فیلم سینمایی بودند که در بازدید یک روزه اهالی رسانه، آنها را همراهی کردند.

فیلم «محمد رسول‌الله» به کارگردانی مجید مجیدی از پیش از تولد پیامبر اسلام آغاز می شود و تا 12 سالگی حضرت را روایت می کند. صحنه‌های مربوط به وفات مادر رسول اکرم (ص) در روستای ابواء و صحنه‌های مربوط به دوران شیرخوارگی و خردسالی پیامبر در روستای سعدیه از بخش‌های جذاب و دیدنی فیلم هستند. فیلم «محمد رسول‌الله» با اولین سفر پیامبر به شام و رسیدن به صومعه بحیرا به پایان می‌رسد.